اینکوترمز  یا Incoterms چیست؟

اینکو ترمز یا Incoterms کلمه ای متشکل از سه کلمه انگلیسی International Commercial Terms  به معنی اصطلاحات بین‌المللی بازرگانی ‌است. این اصطلاح در زبان محاوره ای اینکوترم نیز بیان می شود. اینکوترمز با تفکیک هزینه ها و مسئولیت های بین فروشنده و خریدار به مسایل و مشکلات مرتبط با حمل کالا پاسخ می دهد. این مسایل می تواند شامل حمل، ترخیص، واردات و صادرات کالا و تعیین مسئول پرداخت هزینه ها و ریسک جابجایی و انتقال کالا در مراحل مختلف است. اینکوترمز توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی تهیه و تدوین می شود. به عبارتی اینکوترمز مجموعه ای از قوانین و مقرراتی است که شما را برای انجام واردات و صادرات راهنمایی می کند. ناگفته نماند اصطلاحات مختلف اینکوترمز معمولاً با ذکر مکان ‌های جغرافیایی مورد استفاده قرار می‌ گیرد، نه عناوین مرتبط با جابجایی. در دوره صادرات و واردات به صورت تخصصی و صفر تا صد، به آموزش مهارت های اصیل، تئوری و عملی در حوزه صادرات و واردات می پردازیم.

جدول اینکوترمز

اینکوترمز برای اولین بار در سال 1936 توسط اتاق بازرگانی بین المللی که وظیفه تسهیل تجارت بین الملل را بر عهده دارد منتشر شد. این اقدام در پی بروز اختلافات زیاد بین فروشندگان و خریداران ناشی از مشخص نبودن تعهدات و وظایف طرفین انجام شد. مشابه سایر قوانین، به مرور زمان و با توجه به مسایل روز بازرگانی و تجاری دستخوش تغییر شد. اینکوترمز در سال‌های ۱۹۵۳، ۱۹۶۷، ۱۹۷۶، ۱۹۸۰، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ و ۲۰۲۰ به روز رسانی شده است. بازنگری سال 1953 بواسطه گسترش حمل و نقل ریلی پس از جنگ جهانی دوم و در آستانه تشکیل اتحادیه اروپا انجام شد. اتاق بازرگانی بین المللی با انتشار اینکوترمز تعهدات خریداران و فروشندگان را روشن می کند و مانع از سردرگمی در قراردادهای بازرگانی بین المللی می شود.

بیشتر بخوانید: 

HS code چیست؟

پروفرما اینویس چیست؟

آموزش اینکوترمز

مهمترین عامل اختلاف بین طرفین معامله، بی اطلاعی آن ها از روش های تجاری کشورهای مختلف است که علاوه بر اختلاف، منجر به اتلاف وقت و پول می شود. کاربرد اینکوترمز را می توان به صورت زیر بیان کرد:

• قواعد روابط تجاری طرفین را مشخص می کند.
• مسئولیت طرفین معامله را تعیین می کند.
• رویه و ضوابط معینی در مبادلات بین المللی ایجاد می کند.
• اختلافات بین طرفین معامله را کاهش می دهد.
• مبادلات بین المللی را تسهیل می کند.
• هزینه‌های هر دو طرف قرارداد را تعیین می‌کند.
• ریسک‌هایی که ممکن است متوجه خریدار و فروشنده شود را مشخص می کند.

برای اینکه درک بهتری نسبت به اینکوترمز داشته باشید، بهتر است بدانید اینکوترمز به چه مواردی مربوط نمی شود:

• اینکوترمز قوانین تحویل کالا را تفسیر نمی کند.
• اینکوترمز در ارتباط با اعتبارات اسنادی یا حفاظت و نگهداری از کالا بین طرفین تعهدی ندارد.
• اینکوترمز وقایع پیش بینی نشده ای مانند معافیت ها در اجرای تعهدات را در بر نمی گیرد.

به صورت خلاصه، اینکوترمز وارد امور قضایی بین طرفین و حل و فصل اختلافات آن ها نمی شود.

بیشتر بخوانید:

شرکت حمل دریایی

شرکت ترخیص کالا گمرک بازرگان

گروه بندی اینکوترمز

اینکوترمز در قالب چهار گروه D، C، E و F تقسیم بندی شده ‌است.

• گروه D (تحویل کالا در مقصد)

در این شرایط، فروشنده مسئول تحویل کالا به محل مورد توافق در مقصد است. این مسئولیت شامل هزینه ها و ریسک ها است. اصطلاحات این گروه به صورت زیر می باشد:

• DAF:

DAF مخفف عبارت Delivered At Frontier به معنی تحویل در مرز تعیین شده است. این جابجایی عموما با خطوط ریلی انجام می شود و می توان کالا را توسط توافقات انجام شده با راه آهن بیمه نمود.

• DES:

DES یا Delivered Ex Ship، به تحویل کالا در عرشه کشتی در بندر مقصد اشاره دارد. لازم به ذکر است در این حالت تمام اقدامات و هزینه های مربوط به ترخیص کالا در بندر مقصد به عهده خریدار است.

• DEQ:

DEQ یا Delivered Ex Quay به معنی تحویل در اسکله مقصد است. تفاوت این حالت با DES در این است که در حالت DEQ فروشنده بعد از انتقال کالا به اسکله و پرداخت عوارض انتقال آن به مقصد، کالا را در بندر مقصد تحویل خریدار می‌دهد.

• DDU:

DDU مخفف عبارت Delivered Duty Unpaid است که به تحویل کالا در مقصد بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی اشاره دارد.

• DDP:

DDP یا Delivered Duty Paid به معنی تحویل کالا در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی است.

• گروه E (تحویل کالا در مبدأ)

در این روش خریدار کالا را در محل تولید یا انبار کالا از فروشنده تحویل می گیرد. در نتیجه کلیه هزینه‌ها شامل بارگیری، جابجایی، بیمه، گمرک و ریسک خرابی کالا حین حمل و نقل بر عهده خریدار است. این گروه به خاطر کلمه Ex Works، با E نمایش داده می شود.

بیشتر بخوانید: 

خدمات صندوق ضمانت صادرات

کالاهای صادراتی ایران چیست

• گروه F (تحویل کالا در محل مورد توافق)

در این گروه اصطلاحاتی آورده شده است که به موجب آن فروشنده، کالا را در محلی که توافق شده تحویل خریدار می ‌دهد. اصطلاحات این گروه به صورت زیر می باشد:

• FCA

طبق FCA (Free Carrier)، فروشنده در مبدا کالا را به حمل کننده – می تواند کامیون، قطار یا هواپیما باشد – تحویل می دهد. مسئولیت و هزینه های بارگیری، بیمه و … با خریدار است.

• FAS

بر اساس FAS یا Free Alongside Ship، فروشنده کالا را کنار کشتی و در کشور مبدا تحویل خریدار می دهد. تمام هزینه های حمل و نقل پس از تحویل کالا با خریدار است.

• FOB

بر طبق FOB یا Free On Board فروشنده موظف است کالا را در عرشه کشتی به خریدار تحویل دهد. طی این نوع قرار داد تمام هزینه های حمل و نقل و بیمه با خریدار است.

• گروه F (تحویل کالا در مبدأ به با پرداخت کرایه حمل)

طی قراردادهای زیرمجموعه این گروه فروشنده باید هزینه حمل و نقل کالا تا مقصد را پرداخت نماید، ولی خطرات یا خسارات و هزینه‌های مازاد بر عهده خریدار است. مسئولیت ها در این روش بین طرفین تقسیم شده است.

• CFR:

طبق CFR یا Cost and Freight، کالا توسط فروشنده روی کشتی به خریدار تحویل می شود. هزینه عقد قرارداد و حمل تا کشتی با فروشنده و هزینه بیمه و قرارداد آن با خریدار است.

• CIF:

CIF مخفف عبارت Cost, Insurance and Freight است که طبق آن هزینه و قرارداد حمل و نقل و بیمه با فروشنده‌ است و باید کالا را روی کشتی به خریدار تحویل دهد.

• CPT:

براساس CPT، مسئولیت فروشنده تا تحویل کالا به اولین وسیله حمل کننده است. هزینه حمل و نقل با فروشنده و هزینه بیمه با خریدار است. Carriage Paid To عموما برای حمل و نقل ترکیبی برای روش های زمینی و هوایی کاربرد دارد.

• CIP:

CIP مخفف عبارت Carriage and Insurance Paid to است و طبق آن هزینه های بیمه و حمل و نقل کالا با فروشنده است. مسئولیت های فروشنده نسبت به سلامت کالا تا لحظه تحویل در محل توافق شده پا برجا است.

بیشتر بخوانید: 

واردات از چین

اصطلاحات گمرکی

جدول زیر به طور خلاصه مسئولیت ها و تعهدات طرفین را طبق اینکوترمز 2020مشخص می کند. در این جدول “ف” نماد فروشنده و “خ” نماد خریدار است. اینکوترمز 2020 در دو قالب چاپی و دیجیتالی در دسترس عموم قرار دارد. همچنین نسخه ‌های جدید آن به چندین زبان – مانند فارسی – ترجمه شده است.

تفاوت بین اینکوترمز 2010 و اینکوترمز 2020

• در اینکوترمز 2010 فهرست هزینه‌ها برای هر مورد به طور جداگانه بیان شده است. در اینکوترمز 2020 علاوه بر این، موارد در A9 برای فروشنده و در B9 نیز برای خریدار با وضوح و شفافیت بیشتری فهرست می شوند.
• در مورد قرارداد FOB، در اینکوترمز 2010 مسئولیت فروشنده هنگامی که کانتینر حاوی کالا به بندر مبدا می‌رسید تمام می شد، در حالی که طبق این قرارداد فروشنده مسئولیت تمام خطرات و هزینه ها را بر عهده دارد. در اینکوترمز 2020 تبصره ای اضافه شد تا فروشنده بتواند بر اساس آن بارنامه دریافت کند تا از بروز برخی خطرات مانند لغو های پیش بینی نشده حمل و نقل‌ پیشگیری شود.
• در مورد CIP، تصمیماتی اتخاذ شده تا فروشنده را ملزم به پرداخت بیمه برای پوشش کلیه خطرات کرده است.
• امکان استفاده از حمل و نقل شخصی در مورد قراردادهای FCA، DAP، DPU و DDP
• قرارداد DAT (Delivered at Terminal) به DPU (Delivered at Place) تغییر کرده است. به عبارتی تحویل کالا می تواند در هر مکان توافق شده ای انجام شود.
• در نظر گرفتن الزامات ایمنی در اینکوترمز 2020

بیشتر بخوانید:

شرکت ترخیص کالا امیراباد ساری

شرکت ترخیص کالا گمرک شهریار